Een veelvoorkomende misvatting is dat een contract of overeenkomst pas bindend is op het moment dat deze door beide partijen is ondertekend. Een bindende overeenkomst komt tot stand door het doen van een aanbod door de ene partij en de aanvaarding daarvan door de andere partij. De totstandkoming van overeenkomsten is in principe vormvrij. Dat kan mondeling en ook schriftelijk (per mail, WhatsApp, op geprint papier, etc.). Een ‘natte’ handtekening is geen vereiste en is voor het sluiten van een overeenkomst niet nodig. Bovendien zijn er steeds meer betrouwbare digitale vastleggingsvormen om tot een bindende overeenkomst/transactie te komen. Zie elders op deze website.
De meerwaarde van de handtekening of een digitaal equivalent, zit hem in het bewijzen van de inhoud en acceptatie van de gesloten overeenkomst. De handtekening dient allereerst als wilsverklaring voor het aanvaarden van het schriftelijke aanbod en verder is een getekend contract bewijstechnisch meer waard dan een ongetekende wilsverklaring. Zoals ook elders op deze website aangegeven, hebben een handtekening en/of een stempel echter niet zomaar rechtskracht.
Mocht een hoogoplopende discussie ontstaan en er staan geen handtekeningen en/of stempels, dan kunnen in het uiterste geval juridische stappen worden ondernomen. Er wordt gekeken of dat wat wordt overlegd aan bewijs, voldoende is als acceptatie van de opdracht. Het bewijs kan worden geleverd door alle middelen (dus naast de koopovereenkomst en de vrachtbrief wordt ook gekeken naar ander bewijsmateriaal over gemaakte afspraken en tijdens het transport gemaakte meldingen, zoals foto’s bijvoorbeeld). De waardering van het bewijs wordt aan het oordeel van de rechter overgelaten, tenzij de wet anders bepaalt.
